POLSKA
Jednosilnikowy samolot szkolno-treningowy. Projekt.
Zlecenie na opracowanie samolotu szkolno-treningowego dla załóg samolotów rozpoznawczo-bombowych wytwórnia PWS otrzymała od Dowództwa Lotnictwa w 1938 roku. Miał to być samolot umożliwiający szkolenie zaawansowane i trening załóg samolotów PZL-46 "Sum", szczególnie w zakresie pilotażu i nawigacji. Miał on spełniać w stosunku do "Suma" taką samą rolę, co dwusilnikowy PWS-33 "Wyżeł" dla pościgowych PZL-38 "Wilk" i bombowych PZL-37 "Łoś".
Opracowanie projektu nowego samolotu, oznaczonego symbolem PWS-41, powierzono inżynierom Wacławowi Czerwińskiemu i Stanisławowi Lassocie. Samolot zaprojektowany został jako wolnonośny dolnopłat ze stałym podwoziem i kabiną załogi osłoniętą długą wspólną osłoną, a więc w takim samym układzie co rozpoznawczo-bombowy PZL-46 "Sum". Do jego napędu zamierzano zastosować najnowszy silnik warszawskiej Wytwórni Maszyn Precyzyjnych "Avia" - gwiazdowy "Delfin" 3T, będący dalekim rozwinięciem amerykańskiego silnika Wright "Whirlwind". Konstrukcja płatowca była całkowicie drewniana, wykonana w przypadku kadłuba jako półskorupowa, a w przypadku skrzydeł - skorupowa. Pokrycie stanowiły arkusze sklejki kształtowane wstępnie w dwóch krzywiznach, co znakomicie podnosiło sztywność konstrukcji i zapewniało dużą gładkość powierzchni. Podobną konstrukcję zastosowano wcześniej na dwusilnikowym samolocie szkolno-treningowym PWS-33 "Wyżeł", z tym że teraz rozszerzono ją także na skrzydła. Dokładnie takie samo pokrycie ze specjalnie przygotowanej sklejki miał też otrzymać projektowany w ostatnich tygodniach pokoju przed wybuchem wojny samolot myśliwski PWS-42.
Po akceptacji przez przedstawicieli władz wojskowych na początku 1939 roku projekt PWS-41 skierowany został do realizacji. Na wiosnę (wg [4] w czerwcu) ukończono makietę kabiny oraz przystąpiono do budowy skrzydeł dla pierwszego prototypu. W chwili wybuchu wojny 1 września 1939 roku gotowa była dokumentacja projektu wstępnego i technicznego, zaawansowana mniej więcej w 40% dokumentacja konstrukcyjna, wykonana makieta całego płatowca w skali 1:1 (zaakceptowana przez komisję makietową), część kabinowa kadłuba i okapotowanie silnika, jedna połówka skrzydła oraz przystąpiono do wytwarzania pierwszych podzespołów [3]. Oblot prototypu spodziewany był na wiosnę 1940 roku.
Dane taktyczno-techniczne (projektowane):
Konstrukcja: jednosilnikowy dwumiejscowy dolnopłat wolnonośny z zakrytą kabiną i stałym dwukołowym podwoziem z płozą ogonową. Konstrukcja drewniana. Usterzenie klasyczne, wolnonośne.
Wymiary
rozpiętość około 11,00 m
powierzchnia nośna około 23,00 m2
Masy
masa startowa około 1500 kg
Obciążenia
obciążenie powierzchni nośnej około 65,22 kg/m2
obciążenie mocy około 7,28 kg/kW (5,36 kg/KM)
Osiągi
prędkość maksymalna około 300 km/h
Napęd: jeden 9-cylindrowy silnik gwiazdowy, chłodzony powietrzem, typu Avia "Delfin" 3T o maksymalnej mocy startowej 206 kW (280 KM) {wg [4] 199 kW (270 KM)}, napędzający 2-łopatowe (?) śmigło
Uzbrojenie: brak
Załoga: 2 osoby
Wytwórnia: Podlaska Wytwórnia Samolotów (PWS), Biała Podlaska, Polska
Produkcja: tylko projekt + części do budowy 1 prototypu
Wykaz literatury:
1. A. Glass "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa, 1976
2. T. Chwałczyk, A. Glass "Samoloty PWS", WKiŁ, Warszawa, 1990
3. E. Malak "Samoloty bojowe i zakłady lotnicze. Polska. 1933-1935", Wrocław, 1990
4. A. Morgała "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa, 200
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz