POLSKA
Dwusilnikowy lekki samolot bombowy i szturmowy. Projekt.
Prace koncepcyjne nad tym niewątpliwie najbardziej oryginalnym polskim samolotem przedwojennym inżynier Zbysław Ciołkosz rozpoczął w połowie 1939 roku. Miał to być lekki samolot bombowy w niekonwencjonalnym układzie dwukadłubowym. Oczekiwano, że samolot oprócz zadań bombowych będzie też w stanie wykonywać ataki szturmowe na cele naziemne z lotu nurkowego, przy użyciu pokładowej broni strzeleckiej.
Potrzeba opracowania tej klasy samolotu pojawiła się szczególnie wyraźnie pod koniec lat 30-tych, gdy dowództwo polskiego lotnictwa wojskowego postanowiło zastąpić w latach 1940-41 istniejące wówczas eskadry liniowe oddzielnymi jednostkami rozpoznawczymi i lekkimi bombowymi. Koncepcja likwidacji lotnictwa liniowego i jego zastąpienia specjalizowanymi formacjami pojawiła się już zresztą dużo wcześniej - w 1936 roku wysunął ją ówczesny Dowódca Lotnictwa gen. Ludomił Rayski. Na wyposażenie tych nowych eskadr miał początkowo wejść samolot budowany jako następca przestarzałego PZL-23 "Karaś" - bombowy i rozpoznawczy PZL-46 "Sum".
Na wiosnę 1939 roku Dowództwo Lotnictwa zleciło kilku wytwórniom lotniczym opracowanie nowych samolotów rozpoznawczych i szturmowo-bombowych, mających w przyszłości zastąpić "Suma". W Państwowych Zakładach Lotniczych rozpoczęto wówczas wstępne studia projektowe nad samolotem szturmowym i bombowym nurkującym "Łosoś" oraz samolotem rozpoznawczym dalekiego zasięgu o nieustalonej nazwie. W Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych rozważano budowę dwusilnikowego lekkiego samolotu bombowego RWD-24, będącego lądową odmianą wodnosamolotu RWD-22. Prace nad konkurencyjnym samolotem rozpoczął również Zbysław Ciołkosz w Podlaskiej Wytwórni Samolotów (PWS).
Projekt jego samolotu otrzymał w połowie 1939 roku oznaczenie prawdopodobnie PWS-46 (w niektórych publikacjach można także spotkać oznaczenie PWS-60). Miał to być dwusilnikowy dwumiejscowy średniopłat wolnonośny w układzie dwukadłubowym, z kadłubami połączonymi prostokątnym centropłatem i statecznikiem poziomym. Konstrukcja miała być całkowicie drewniana, typowa dla PWS. Obaj członkowie załogi zajmowali miejsca w jednoosobowych kabinach w każdym z kadłubów, zakrytych kroplowymi osłonami. Uzbrojenie ofensywne tworzyć miały karabiny maszynowe umieszczone w centropłacie oraz bomby w komorach bombowych w kadłubach i na zewnętrznych zaczepach pod centropłatem.
Do napędu samolotu PWS-46 rozważano francuskie silniki gwiazdowe typu Gnôme-Rhône 14M "Mars", których produkcję licencyjną zamierzano uruchomić w wytwórni Avia, produkowane w Polsce na licencji brytyjskie silniki typu (prawdopodobnie) PZL-Bristol "Merkury" VIII albo nowe polskie silniki gwiazdowe typu PZL "Legwan", będące niejako połączeniem dwóch 9-cylindrowych silników gwiazdowych typu G-1620 "Mors". Prace nad silnikiem "Legwan" rozpoczęły się jednak dopiero jesienią 1938 roku i jego doprowadzenie do stanu dojrzałości technicznej nastąpiłoby prawdopodobnie dopiero około 1945-46 roku. [2]
Wybuch wojny przerwał dalsze prace nad projektem PWS-46. Nie są znane żadne bliższe dane taktyczno-techniczne, a przypuszczalny wygląd samolotu udało się odtworzyć jedynie na podstawie powojennych relacji i szkiców konstruktora.
Dane taktyczno-techniczne (projektowane):
Konstrukcja: dwusilnikowy dwumiejscowy średniopłat wolnonośny w układzie dwukadłubowym z zakrytymi kabinami załogi i chowanym podwoziem z kołem (kołami ?) ogonowym. Konstrukcja drewniana, kryta głównie sklejką i częściowo blachą i płótnem. Usterzenie wolnonośne z podwójnymi statecznikami pionowymi.
Wymiary
brak danych
Masy
brak danych
Osiągi (szacowane)
prędkość maksymalna około 450-500 km/h (w zależności od zastosowanego napędu)
Napęd: dwa 14-cylindrowe silniki gwiazdowe w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzone powietrzem, typu Gnôme-Rhône 14M "Mars" o mocy po około 515 kW (700 KM) każdy lub dwa 18-cylindrowe silniki gwiazdowe w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzone powietrzem, typu PZL "Legwan" o mocy po około 662-736 kW (900-1000 KM) każdy (wg [3] docelowo nawet po 1471 kW (2000 KM) każdy) lub dwa 9-cylindrowe silniki gwiazdowe, chłodzone powietrzem, typu PZL-Bristol "Merkury" VIII o mocy startowej po 533 kW (725 KM) każdy i mocy maksymalnej po 618 kW (840 KM)
Uzbrojenie: dwa do czterech (?) stałych karabinów maszynowych kalibru 7,9 mm typu PWU wzór 36 w centralnej sekcji skrzydła pomiędzy kadłubami oraz do 1000 kg bomb w komorach bombowych w kadłubach i na zewnętrznych wyrzutnikach pod centralną sekcją skrzydła
Załoga: 2 osoby
Wytwórnia: Podlaska Wytwórnia Samolotów (PWS), Biała Podlaska, Polska
Produkcja: tylko projekt
Wykaz literatury:
1. J. B. Cynk "Polish Aircraft 1893-1939", Putnam, London, 1971
2. E. Malak "Prototypy samolotów bojowych. Polska. 1936-1939", WUW, Wrocław, 1990
3. A. Glass "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa, 1976
4. Lotnictwo nr 11/2004
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz